MELTEM KARAKAŞ
Eskişehir Sendikaya üye oldukları gerekçesiyle işten çıkarıldıklarını belirten DİSK Birleşik Metal İş Sendikası’na üye işçiler, Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Maya Makina Fabrikası’nda eylem başlattı. Birleşik Metal İşçileri Sendikası Eskişehir Şube Başkanı Recai Büyükbeyhan, “Tazminat verilmeden işten çıkarıldılar. Nisan ayı maaşları ödenmedi. Sendikayı tanıyıp ihraç edilen arkadaşlarımızı geri getirene kadar burada mücadelemizi sürdüreceğiz.” Burada.”
Eskişehir Organize Sanayi Bölgesi’ndeki Maya Makina Fabrikası’nda işten çıkarılan DİSK Birleşik Metal İşçileri Sendikası üyesi işçiler, fabrika önünde eylem başlattı.
“BASKIYLA SENDİKADAN İSTİFAYA ZORLANDILAR”
Birleşik Metal İş Sendikası Eskişehir Şube Başkanı Recai Büyükbeyhan, konuyla ilgili şu açıklamayı yaptı:
“Maya Mekanik iş yerinde çalışanlarla görüştük ve burada üyelik çalışması yaptık. 13 Aralık’ta bakanlığa başvurumuzu yaptık. Çoğunluk tespitimiz geldi. Lehimize oldu. İşveren çoğunluk tespitine itiraz edip işine son verdi. 11 arkadaşımızın iş sözleşmesi aynı anda.Bu arkadaşlarla birlikte eyleme başladık.Kapı eylemi.Sonrasında işverenin avukatı bizi aradı ve ‘Kapı hareketini bitirin sendika ile görüşeceğiz ve biz de görüşeceğiz’ dediler. İşten çıkarılan meslektaşlarımızı çalıştıracağız.’ Toplu iş görüşmelerine başlayacağız denildiği halde işçileri istifaya zorladı.İçerde çok sistemsiz bir çalışma var.İş güvencesi açısından çok rahatsız olacak bir çalışma içindeler.Fazla mesaiye zorluyorlar. .Her gün fazla mesai var.Fazla mesai işçinin rızası olmadan hep isteniyor.Bu sırada arkadaşlara sendikadan istifa etmeleri için baskı yaptılar.
“DOSTLARIMIZI GELENE KADAR MÜCADELEMİZİ SÜRDÜRECEĞİZ”
Son kez 1 Mayıs’ta burada arkadaşlara çalışanların onayı olmadan fazla mesai yazılıyor. Arkadaşlar ‘1 Mayıs İşçi Bayramı’na katılacağız’ diyor. 5 arkadaşımıza sendikadan istifa etmeleri için baskı yaptılar. 2 Mayıs’ta üretimi durdurmak zorunda kaldık. Burada 3 gün üretim durduruldu. Noter tasdiki yaptılar. 21 arkadaşımızın iş akdini de feshettiler. Ön kapı eylemini yeniden başlattık. Burada böyle kalmayacak. Farklı hareketler de yapacağız. Sonuç alana kadar burada devam edeceğiz. Bordrolarda dengeli bir sistem yoktur. Tazminat verilmedi. Tazminat verilmeden işten çıkarıldılar. Nisan maaşları ödenmedi. Buradaki sendikayı tanıyana ve buradan atılan arkadaşlarımızı kabul edene kadar çabalarımızı sürdüreceğiz.”
“ÇIKIŞ ZAMANIMIZ HİÇ NET OLMADI”
Tazminat verilmeden işine son verilen Nefise Bayaçlı şunları söyledi:
“5 yıllık kadroluyum. Geçmişim var. Toplam 7 yıldır burada çalışıyorum. 13 Mart’ta örgütlenmeye başladık. 21 Mart’ta da buna hakkımız vardı. Patron kabul etmedi. İlk başta işten çıkarmalar oldu tekrar işe alımlar geri alındı her zamanki gibi çalışmaya devam ediyoruz yönetici ve işverenlerin baskısı çok büyüktü işlerimiz çok aksadı ama sendikalaşmanın düzeleceğini düşündüğümüz için devam ettik Geldi ama bu baskılar çok büyüktü.Bizi çok vardiyalı çalıştırdılar.Çıkış saatimiz hiçbir zaman 01:00 olarak sabitlenmedi.Sendikadan devam ya da ayrılma baskısı vardı.Tek isteğimiz bu, Tazminat verilsin, maaşlarımız ödensin, arkadaşlarımız içeri geri getirilsin” dedi.
“SİZİNLE BİRLİKTE ÇALIŞMAK İSTİYORUZ”
İşten çıkarılan bir diğer işçi Veli Tunç ise, “Burada iş güvencesi diye bir şey yok. Bir bayan arkadaşımızın dört parmağını da kaybetti. Burada birkaç arkadaşımız iş kazası geçirdi. Burada bekleyenler vardı. iki, iki buçuk saat. O yüzden sendikaya üye olmaya karar verdik. Ama üzerimizde çok baskı kurdular. Patron bizi işe geri versin. Biz sendika ile çalışmak istiyoruz” dedi. .
“HAKKIMIZI ALMAK İSTEDİK”
Fazla mesai nedeniyle sosyal hayatları olmadığını anlatan Cemile Coşkun, şunları söyledi:
“Üç yıldır burada çalışıyorum. önce. Sonra baskı yaptılar. Ardından eylemlere başladık. Tuvaletlere girmek için bir dakikamız var. Bu süre geçince maaşımızdan kesildiler. Sadece alıyorlardı, vermiyorlardı. Sadece hakkımızı almak istedik. Gerçek insanlar gibi takdirle çalışmak istedik. İşimizi sevdik. İşimizi sevdik. vardiyanın işini onlara yaptırıyorlardı. Hala sesimizi yükseltmedik ama bir süre sonra biz de hakkımızı almak zorunda kaldık.”
